تاثیر آوا درمانی بر اوتیسم

اختلال اوتیسم(ASD) نوعی از اختلالات رشدی عصبی به حساب می آید که بین یک تا دو سالگی کودکان خود را بروز می دهد. این اختلال غالبا بر اثر عوامل ژنتیکی و سوابق خانوادگی ، قرار گرفتن جنین در معرض مصرف داروهای والپروئیک سدیم توسط مادر، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سموم، جهش های ژنتیکی و …در جنین به وجود می آید و از دوازده ماهگی به بعد خود را به تدریج نشان می دهد.

علائم اوتیسم

 بروز اختلالات فکری و کلامی ، بروز اختلالات عصبی و رفتاری ، کاتاتونیا و یا فقدان درک درست کودک از محیط اطراف و … نمونه هایی از علائمی است که ممکن است در یک کودک مبتلا به اوتیسم پدیدار شوند. در برخی از این کودکان، یک و یا بیشتر از یک علامت رخ می دهد . همچنین ممکن است یک کودک مبتلا به اوتیسم به صورت همزمان چندین اختلال را در رفتار و گفتار به همراه داشته باشد. اختلال زبانی و گفتاری یکی از شایع ترین مشکلاتی است که اغلب این کودکان با آن درگیرند. انجام حرکت های تکراری ، برخوردهای عصبی با اطرافیان و یا عدم توان در برقراری روابط عاطفی با اطرافیان نیز از مشکلات این کودکان به شمار می آید. دیر یادگیری و یا درگیری در آموختن در مواردی نیز دیده شده است. با این حال این اختلال ها را نمی توان به همه ی کودکان مبتلا به اوتیسم تعمیم داد.

روش های درمانی برای اوتیسم

امروزه برای تسریع در روند بهبود و یا کنترل رفتاری اوتیسم در افراد مبتلا به آن روش های متنوعی روی کار آمده است که شامل گفتاردرمانی ، بازی درمانی ، کاردرمانی ، آموزش مهارت های حسی، تجزیه تحلیل رفتارهای کاربردی و …می شوند. پزشکان و مددکاران اوتیسم با کمک گرفتن از این روش ها همواره سعی بر ارتباط گیری بیشتر با افراد مبتلا به اوتیسم داشته و در طی این فرآیندها روش های برقراری ارتباط بهتر را به آنان نیز آموزش می دهند. فیزیوتراپی نیز جزو روش های درمانی برای آن دسته از افراد مبتلا به اوتیسم به شمار می آید که دچار اختلالات حرکتی هستند. از دیگر روش های مهم درمانی برای تسریع روند بهبود اختلال اوتیسم بهره گیری از رژیم های غذایی سرشار از اسیدهای چرب امگا3 و 6 است . همچنین این دسته از افراد باید همه روزه بهره ی کافی از انواع ویتامین ها و مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها داشته باشند. پرهیز از خشونت و رفتارهای عصبی در محیط اطراف فرد مبتلا به اوتیسم از دیگر عوامل مهم و حیاتی محسوب می شود که نقش جدی در بهبود و عملکرد بهتر فرد مبتلا به این اختلال رشدی عصبی دارد.

آوا درمانی و درمان اوتیسم

یکی از روش های قدیمی درمانی برای برطرف کردن اختلالات روحی و جسمی بهره گیری از آواهای آرام و شفا بخش و خواص آن در بهبود بیماری های جسم و روح می باشد. در واقع آوادرمانی نوعی رویکرد درمانی برای اختلالاتی به شمار می آید که ریشه در اعصاب و روان فرد دارند.  آوا درمانی برخلاف موسیقی درمانی که یک روش درمانی بسیار نو در میان رشته های درمانی است، آوادرمانی ریشه در طب باستان داشته و از میان قبایل بومی تبت برخاسته است.

ابزار آوادرمانی

در این روش درمانی ، بومیان مشرق زمین از ابزارهای منحصر به فردی همچون تینگشا ، کاسه تبتی ، ساز باران ، ساز گانگ ، کالیمبا و … برای تولید اصوات خاص جهت درمان انواع دردها استفاده می کرده و می کنند. این ابزار به نوعی سازهای موسیقیایی سنتی این سرزمین ها شمرده می شوند که هر یک با کمک اصوات و نت های خاصی که ایجاد می نمایند ، بر روی گیرنده های سیستم عصبی افراد تاثیر گذاشته و در دفع اضطراب و استرس نقش موثری دارند.

اثرات مثبت آوادرمانی در بهبود اوتیسم

تحقیقات پزشکان امروزی بر اساس یافته های طب سنتی مشرق زمین در مورد تاثیر آوادرمانی بر اختلالات عصبی مثل اوتیسم نشان داده اند که آوادرمانی می تواند نقش اثرگذاری بر سرعت بخشیدن به بهبود کیفیت رفتاری ، درک و گفتار کودکان و افراد مبتلا به اوتیسم داشته باشد. این دسته از افراد به دلیل عدم توانایی در ارتباط به موقع با افراد در محیط اطراف ، غالبا دچار استرس و هیجانات عصبی می شوند که می تواند بر کیفیت آموزه های آنان اثر منفی بگذارد.

آوادرمانی و زدودن استرس فرد مبتلا به اوتیسم

لوازم آوادرمانی به کمک اصوات آرام و خاصی که توسط آوادرمانگر ایجاد می نماید در زدودن استرس و فشارهای عصبی یک فرد مبتلا به اوتیسم موثر است و می تواند با دفع این انرژی های منفی از روان این دسته از افراد ، روند یادگیری مهارت های آموزشی، رفتاری و گفتاری را سریع تر طی کند. از همین رو، امروزه پزشکان و مددکاران حوزه ی اوتیسم به خانواده های این گونه بیماران پیشنهاد بهره گیری از موسیقی درمانی و آوادرمانی را می دهند.

آوادرمانی و ثبات سیستم عصبی

 به کمک آوادرمانی فرد در یک محیط آرام ، تحت تاثیر آواهای استخراج شده از سازهای مخصوص آوادرمانی همچون ساز باران، کاسه تبتی، هپی درام و … به یک ثبات امنیتی در سیستم عصبی خود می رسد و می تواند پاسخ بهتری به محرک های بیرونی داده و ارتباط موثرتری با اطرافیان و محیط پیرامونی خود برقرار کند. به عنوان نمونه ، کاسه تبتی یک ساز شرقی است که از هفت فلز پرخاصیت تشکیل شده است و بر اثر وجود این فلزات در آن با هر ضربه ای که توسط مضراب آن به بدنه وارد می کند صوت خاصی را به وجود آورده و به نوعی یک محرک برای گیرنده های عصبی سیستم اعصاب مرکزی در فرد مبتلا به اختلال اوتیسم ایجاد می کند.

آوادرمانی و کنترل هورمون ها

 این اصوات در ترشح هورمون های سروتونین و دوپامین اثر داشته و باعث ریلکس شدن و بروز حس شادی و آرامش در بدن فرد اوتیستیک می شود. همچنین ترشح هورمون کوتیزول که به نوعی منشاء اضطراب در بدن افراد شمرده می شود ، تحت کنترل در آمده و حتی کاهش پیدا می کند.