یکی از شایع ترین اختلالاتی که بر اثر بالا رفتن سن در بدن به وجود می آید نوعی اختلال مغزی است که باعث از بین رفتن بخشی از سلول های مغزی شده و به اصطلاح آن را آلزایمر می نامند. در این بیماری فرد دچار مرگ تدریجی سلول های مغز خود شده و کم کم بافت مغز رو به زوال و کوچک شدن می رود. در اثر این پدیده، فرد با فراموشی تدریجی در حافظه ی کوتاه مدت خود روبرو می شود و گهگاه اطرافیان او متوجه می شوند که فرد وقایع روزمره، صحبت های اطرافیان و … را از خاطر برده و به سمت حافظه ی بلند مدت و مرور وقایعی می رود که در گذشته ی دور فرد رخ داده است.
نشانه های آلزایمر
در ابتدای وقوع آلزایمر در یک فرد، حافظه و کلام و گفتار فرد به تدریج زائل شده و از بین می رود و سپس فرد بیمار مبتلا به بیماری فراموشی رفتار و حافظه ی خود را از دست داده و دچار فراموشی در عادت ها و رفتارهایی می شود که قبلا به طور معمول به آن ها تاکید داشته و هرگز ترکشان نمی کرده است. این حالت در واقع بر اثر ازدست رفتن سلول های ترشح کننده و سازنده ی استیل کولین در مغز فرد به وجود می آید. استیل کولین ماده ی موثره بر حافظه در مغز افراد است و از بین رفتن سلول های مغز باعث کاهش سطح استیل کولین در مغز می شود.
درمان آلزایمر
به طور کلی آنچه که در مورد آلزایمر و درمان آن باید مورد توجه اطرافیان بیمار قرار بگیرد این است که این بیماری به صورت کلی درمانی نداشته و نخواهد داشت. با این همه نباید در مورد این بیماری به ناامیدی رسید. کما این که علم در حال پیشرفت است و هر لحظه روش هایی نو برای مقابله با پیشرفت این بیماری روی کار می آید.
روش های درمانی آلزایمر
ورزش و به خصوص ورزش های فکری یکی از روش های درمانی برای پیشگیری از ابتلا به آلزایمر و همین طور جلوگیری از پیشرفت این بیماری در فرد مسن مبتلا به آلزایمر به شمار می آید. انجام ورزش های فکری همچون شطرنج ، جدول ، سودوکو و … از نمونه تمرینات ذهنی محسوب می شوند که نورون ها و سلول های عصبی مغز را به کار واداشته و باعث تحریک بیشتر مغز به کار و ایجاد محرک های لازم برای فعالیت مغز می شود. همچنین گوش دادن به موسیقی های آرام ، مطالعه ی پیگیر و چالش برانگیز ، تلاوت قرآن و گوش دادن به آیات آن، قدم زدن و پیاده روی در هوای پاک و پرهیز از حضور در هوای آلوده ، باغبانی و حضور در رایحه های طبیعی گل ها و … نمونه هایی از روش های پیشگیری کننده و همین طور جلوگیری کننده از پیشرفت بیماری هستند.
آشنایی با آوادرمانی
آوا درمانی یا آئودیوتراپی یکی از روش های نوین درمانی برای مقابله با بسیاری از امراض به شمار می آید. امروزه پزشکان بر اساس تجربیات بالینی و همین طور نتایج حاصل از پژوهش های صورت گرفته روی اثرات موسیقی بر مغز و امراض و دردهای انسان به این نتیجه رسیده اند که به کمک موسیقی های آرام و روح بخش می توانند بر بسیاری از بیماری ها غلبه کرده و راهی برای خلاصی افراد از دردها پیدا کنند. آوا درمانی در طب سنتی مشرق زمین از قدمتی دیرینه برخوردار است.
ابزار آوادرمانی
اطباء چینی ، تبتی ، ژاپنی و … در طی صدها و بلکه هزاران سال از ابزار و آلاتی استفاده می کرده اند که به نوعی سازهایی برای تولید اصوات تسکین دهنده و درمان کننده ی امراض شمرده می شده اند. سازهایی همچون ساز گانگ، کاسه تبتی، ساز باران، تینگشا، کالیمبا و … نمونه هایی از سازهای شرقی هستند که در طب سنتی مشرق زمین از آن ها برای آوادرمانی و تسکین دردها و بهبود بیماری ها استفاده می کنند. اصوات خارج شده از این سازها بر اساس نوع ضربه و ملودی که از آن استخراج می شود بر سلول های اعصاب مرکزی بدن فرد تاثیر مستقیم می گذارد و باعث ترشح هورمون های آرامش بخش و ریلکس شدن فرد می گردد.
اثرگذاری آوادرمانی بر آلزایمر
یکی از روش های نوین برای مقابله با آلزایمر گوش دادن به موسیقی های روح بخش و محرک مغز می باشد. استفاده از لوازم آوادرمانی موثر است. امروزه پژوهش های بسیار زیادی در حوزه ی موسیقی و نقش آن بر تحریک سلول های مغزی و جلوگیری از گسترش مرگ سلولی در مغز در دانشگاه های معتبر دنیا صورت گرفته اند که نتایج بسیار جالب و در خور تاملی را در پی داشته اند. گوش دادن به موسیقی های آرام به ویژه موسیقی هایی که ریشه در سنت های شرقی دارند ریشه ای تاریخی و صدها و هزاران ساله دارد.
آوادرمانی و نورون های مغز
موسیقی های آرام با اثر گذاری روی نورون های مغز باعث تحریک سلول های مغز و بخش های ترشح کننده ی استیل کولین در مغز شده و مانعی بر سر راه از دست رفتن و مرگ سلول های مغزی می شوند. به خصوص گوش دادن به موسیقی های خاطره بر انگیز و همین طور موسیقی آرامش بخش تلاوت قرآن و یا آواهای آرام شرقی مثل آوای سازهای کاسه تبتی، ساز باران، زنگوله تبتی و … نقش مهم و چشمگیری در جلوگیری از مرگ سلول های مغزی و زوال مغز در افراد مسن دارد. پژوهش های انجام شده روی مغز افراد مسن که همیشه در تماس با نواهای خوش و موسیقی های خاطره انگیز ، بوده اند نشان داده اند که این دسته از افراد به نسبت افرادی که از آوادرمانی فاصله داشته اند ، به ندرت به آلزایمر و زوال مغز گرفتار آمده و دچار فراموشی و نسیان در دوران کهنسالی شده اند.
